Toen ik mijn boek voor het eerst in de plaatselijke boekwinkel zag staan, was dat een erg onwerkelijk gevoel. En ze waren ook nog eens - super aardig! - bij de top 10 neergezet. Ik wist niet dat ze dat zouden doen en was er van uitgegaan dat ik eventjes zou moeten zoeken waar hij zou staan. En toen liep ik er bij binnenkomst zó tegenaan.
Het voelde alsof een deel van mij daar lag, wat ook eigenlijk wel zo is. Een gedeelte van de inhoud van mijn hoofd - alle woorden en zinnen die ik op de laptop had zitten tikken - lagen nu hier. Dat voelde gek, fantastisch, bizar, onwerkelijk, een beetje beschamend, trots, ongrijpbaar en duizelingwekkend. Allemaal tegelijk. En hoe dat dan in mijn eigen binnenwereld er uit zou zien, die gevoels-soep? Ik denk als een feestje waarbij alle personages samen dansend door het bos gaan terwijl het geweldige liedje Good to go van Lònis klinkt.
Meedansen?
Reactie plaatsen
Reacties